1568 replies to this topic

[acr]

You all look the same to me no i zastanawiam się, która następna, Acr?

Tę właśnie chciałem polecić, moim skromnym najlepsza. Mam dwupłytowe wydanie i druga płytka również zacna.
A poza tym, myślę, "Lights" z 2006 bardzo fajne, i może "Noise" ze znanym dość singlem "Fuck U".
Fajne są też ich koncerty bez prądu, miałem kiedyś z Berlina (m.in. ze świetnym cover'em "Ashes to Ashes" Bowi'ego) i pół-akustyczny z Warszawy, ale mi niestety wcięło w cholerę.
Niesamowite jak te przesycone elektroniką kawałki można zaaranżować na dwie gitary akustyczne i brzęczący gdzieś tam czasem w tle syntezator. Jakby udało Ci się dorwać, bierz.

[Bombel]

jak dorwę to się podzielę ale zespół jest gnialny jak mogłam go nie znać :/

[Johnny99]

O Archive często-gęsto wspominała Trójka, a Again było jednym z hitów Listy Przebojów swego czasu. Generalnie jest to zespół w Polsce i we Francji bardziej popularny, niż w rodzinnej Wlk.Brytanii.

[Margot]

Wczoraj trafilam na to:

http://uk.youtube.co...h?v=Tqo_hqn3VHg ==> i ta dziewczyna miala 12 lat....Kukulska chyba miala ochote sie schowac

[Max]

Doves ktoś toleruje?

Ostatnio włączyłem album "Lost Souls" z 2000 roku. No i jest fantastyczny. Słyszałem, polecam, ręczę.



Zwłaszcza utwór "The Cedar Room" - http://pl.youtube.co...feature=related

[acr]

Doves ktoś toleruje?

Toleruje.
Zgoda, co do tego, że to dobry album i że Cedar Room najlepszym kawałkiem z niej.
Niestety doznać bardziej nigdy nie potrafiłem. Takie, ładne, całkiem zgrabne gitarowe grańsko z fajnymi czasem patentami, ale i z lekko męczącym mnie jednak na dłuższą metę wokalem i w sumie wszystkim zdeczka nużącym.
Daję miejsce w płytach które można poznać, jak ktoś coś takiego lubi, można nawet polecić.. można, ale nie trzeba.

[Max]

Ponoć ich druga płyta jest jeszcze lepsza. Nie wiem, nie słyszałem, uruchamiam downloading.

[conr4d]

The Cedar Room jest świetne, czas na resztę płyty

[Max]

Może ktoś tutaj słucha szeroko rozumianego funku, broken beatu czy też jazzu 'współczesnego' ? Chodzi mi tutaj o formacje które 'niedawno' zaczęły nagrywać, tak mniej więcej od lat 90 do dzisiaj.
Oczywiście nie ma sensu prawić o starych wyjadaczach typu J. Coltrane, Davis, McLaughlin czy James Brown.
Ostatnio mocno wkręciłem się w tenże specyficzny klimat i chciałem trochę polecić fajnej nuty z tych gatunków.

Także na początek:

Lack of Afro - wikipedia nic nie mówi, podobnie last.fm jeśli chodzi o faktografię, a głębiej mi się szukać na razie nie chce.
Tutaj mogę polecić album "Press On" z 2007 roku:





Album oparty na ciągłej nawijce na perkusji - a w zasadzie na werblu, który świetnie brzmi i nadaje charakteru całej płycie. Jest trąbka, klawisze, w niektórych kawałkach wokal. Płyta mogłaby być w całości jakimś podkładem muzycznym. Kapitalnie sprawdza się na domowo-mieszkalnych posiadówach, w sam raz do piwka czy kieliszka.

próbka: http://pl.youtube.co...feature=related
http://pl.youtube.co...feature=related

część dalsza funkowo-jazzowych podróży wkrótce.

[Max]

Polecam album już dość zaawansowanej wiekowo śpiewaczki (32) - patrząc pod kątem jej debiutu.
Mowa o Santogold. Być może już ktoś słyszał ową panią Afroamerykankę.
Ciekawy głos, fajny debiut, kobitka niemalże wyrwana z Ameryki lat 80, wieje naturalnością i lekkością, M. J. Blige może iść na emeryturę

Płyta debiutancka nazywa się "Santogold" (2008).



syngiel "You Will Find a Way" - http://pl.youtube.co...feature=related

ps. Jej twórczości nie znam bynajmniej z Fify.

[One_U2 - fan]

Ostatnio przebój zespołu The Verve - . Bitter Sweet Symphony.

[Weronika]

łoł. to miło, Marysiu

[Johnny99]

Elektryczne Gitary " Wielka Radość ", " A Ty Co ", Huśtawki " - razem 10/10. Wybór tekstów z tych płyt powinien być omawiany na lekcjach polskiego. Co do kompozycji - jak wiadomo, muzyka występuje w trzech stanach skupienia. Jest muzyka będąca ciałem stałym - zwarte, konkretne, poukładane, trwałe. Jest muzyka w stanie płynnym - rozlana, wodnista, przybierająca różne kształty w ramach swych granic. I jest muzyka w stanie lotnym - zwiewna, nie trzymająca się jednego miejsca, lekka, zdaje się, że wystarczy dmuchnąć, i się ulotni. Takie właśnie są piosenki Elektrycznych Gitar - sprawiają wrażenie uchwyconych w wietrze, jakby zostały stworzone bez najmniejszego wysiłku.

A to, że na albumie " Wielka Radość " z 15 utworów aż 11 to przeboje ( " Wiele razy ", " Jestem z miasta ", " Przewróciło się ", " Włosy ", " Człowiek z liściem ", " Wytrąciłaś ", " Żądze ", " Głowy Lenina ", " Radość, " Wszystko chuj ", i " Koniec " ), co jest prawdopodobnie rekordem świata, to juz tak tylko poza tym.

[Max]

Kurde, przypomniałeś mi "Wielką Radość":]
W dzieciństwie na non stopie leciała ta taśma w moim magnetofonie, teksty na pamięć znałem. Zaraz ją odgrzebię i zapuszczę.
Dla mnie to czołówka albumów lat 90 polskiej muzyki.

Użytkownik Max edytował ten post 26 października 2008 - 11:01

[Johnny99]

W latach 90 znałem paru takich, którzy recytowali Elektryczne Gitary na wyrywki. Wtedy jakoś mnie nie brało. Lepiej późno, niż wcale

[corso]

Również jestem wielbicielem Wielkiej radości.
Szkoda, że później Sienkiewicz tekstowo sie pogorszył bardzo (Co ty tutaj robisz itp)
Pierwsze dwie płyty zabijają.

[Johnny99]

Szkoda, że później Sienkiewicz tekstowo sie pogorszył bardzo (Co ty tutaj robisz itp). Pierwsze dwie płyty zabijają.

Pierwsze trzy ! Gorzej zaczęło się dziać właśnie od płyty " Na Krzywy Ryj ", z tym nieszczęsnym " Co ty tutaj robisz " - nie wiadomo gdzie zniknęła ta cała świeżość.. interesuje mnie jednak ostatnia płyta " Atomistyka ", ze względu na bardzo dobry singiel " Kiedy mówisz człowiek ".

[corso]

a ja jeszcze uwielbiam Hustawki Kleiffa w wykonaniu J.S.