2069 replies to this topic

[Johnny99]

But that means there are 500,000 uncool people in the UK alone who have rushed out to buy the band?s latest album Viva La Vida Or Death And All His Friends in the last fortnight.

O jakżeż ja się tym przejmuję. Odnośnie dalszej części artykułu - ja rozumiem, że niektórzy mogą fascynować się tym, ile kasy Coldplay już zarobił, i jeszcze zarobi na nowej płycie, ja jednak wolę czytać o muzyce. Depe - bardzo fajna recenzja.

[Witas]

01. Life In Technicolor - Jezuniu. A co to za stworek? Ja myślałem, że to jakies wypasione intro i że piosenka dopiero się zacznie, a tu.. klops! Koniec. Jedyne, co zdąrzyłem zanotować, to banalny, męczący tzw. riff (hmmm, riff, lol) rodem z prób szkolnego kółka i jakieś "lalalalala". 1/10
02. Cemeteries Of London - o, jest i Chris i jego nijaki wokal. Tego brakowało (ale czy na pewno?) w poprzedniej piosence. Chórek fajny, ale co z tego? Gdzie jest reszta? Ogniskowy akustyk, solo - słabizna, no wokal wiadomo, perkusji nie dostrzegłem.. 4/10
03. Lost! - clap! clap! Płynie, pięknie płynie. Nawet mi się podoba. Pierwszy od paru ładnych lat ciekawy pomysł coldplaya na piosenkę. Nawet Martin jakoś tak mniej beczy i stęka. Nie wiem tylko co się stało Jonny'emu, że się zaczął lubować w słabiackich solówkach. Nie chcę się czepiać, ale jak to zalatuje The Edgem, to chyba tylko dlatego, że (na całe szczęście) jest stosunkowo krotkie. 8.5/10
04. 42 - po co to "WOW!" :)) Na początku delikatnie, prawda. Chwila wyciszenia (po co ona tam?!) i w końcu usłyszałem gitarę. Prawdopodobnie najlepsza jej partia na płycie. A potem znów ten pipczący Chris, a mogło się tak fajnie zakończyć. Argh. 6/10
05. Lovers In Japan - "nie bardzo rozumiem te wszystkie opinie o podobieństwie LIJapan do kawałków U2.." - ja szczerze mówiąc też :D Jeżeli tak brzmi fenomenalna piosenka drugiego zespołu na świecie, to czas umierać. Chris też wie, że coś jest z kawałkiem nie tak, stąd jego "ołaaa, ołaaaooo". W trzech słowach: monotonia, hałas, monotonia. 4.5/10
06. Reign Of Love - zieeeeew. zzz-zzz-zzz... khm! co, co? aaa, to. Takie to.. śliczne ^^ 1/10
07. Yes - chłopaki robią stary, dobry pop. Taki ze sprawdzonymi skrzypkami i ponurymi refrenami. Ale potem Martin coś tam pokrzykuje - tego jeszcze nie było! Chyba sobie uświadomił, że nie jest typem wokalisty, przy którego pomrukach miliony ludzi chciałyby odejść na tamten świat i zaczął coś dawać od siebie, prócz czytania tekstu z kartki i wplatania w niego "lalala" i "ołaaa". 6.5/10
08. Chinese Sleep Chant - dodatek, więc oceńmy go jak dodatek. Jak na dodatek to jest fantastyczny. 7.5/10
09. Viva La Vida - Warstwy tekstowej nie chce mi się rozgryzać, może w ogóle nie pojmę więc szkoda tracić czasu. Warstwa muzyczna natomiast trąci rybą. To już było, panowie, to już było.. 4.5/10
10. Violet Hill - skojarzenia - Myslovitz. Chyba wystarczy. Aaa, najgorsze solo gitarowe 2008. 2.5/10
11. Strawberry Swing - jak rozumiem, złagodzenie Lost! i danie tego na tą samą płytę jest spryciarskim zagraniem? :D Ale czego można się spodziewać po zespole, który przerabia Clocks na Speed Of Sound i wydaje je na X&Y.. Lost dostało 8.5/10, to żeby się uzupełniało - 1.5/10
12. Death And All His Friends - Tak to powinno wyglądać w '42'. Fajnie się rozwija. Od 2:30 nawet kapitalnie. Ale to można było jeszcze pociągnąc ze dwie minutki, byłoby bosko. 8/10
13. The Escapist - coś tu nie gra. Nie wiem na czym się skupić. Brak pomysłu na cokolwiek w wersji ultra-pure. Jaki początek, taki koniec - 1/10.

Ogółem - 4.5/10
Jak tak wygląda mega płyta mega zespołu XXI wieku, to ja się chętnie cofnę w rozwoju i posłucham AROBTTH i powspominam, jak to Coldplay miał być mega zespołem.

[Fledge]

Tak jedziecie po Coldplay'u, że niby wszędzie ich widać, że stroje, ze parcie na sukces. Jakby U2 było w tej chwili lepsze. Tez ostro kosza kasę (moim zdaniem jeszcze ostrzej niż Coldplay), ubierają sie gorzej, wszędzie sie promują.
Johnny powiedział w temacie oc reedycjach, ze należy oddzielić firmę U2 od zespołu. To samo można by powiedzieć o Coldplayu.
Ja tam za Chrisem martinem tez nie przepadam, ale nie uwazam, aby ten jego zespoł róznił sie mocno od kapeli Bono. Przynajmniej jeśli nie rozpatrujemy jakości samej muzyki.

[Johnny99]

Tak jedziecie po Coldplay'u, że niby wszędzie ich widać, że stroje, ze parcie na sukces. Jakby U2 było w tej chwili lepsze. Tez ostro kosza kasę (moim zdaniem jeszcze ostrzej niż Coldplay), ubierają sie gorzej, wszędzie sie promują.

U2 po prostu zbierają profity z trzydziestoletniej działalności. Coldplay już od drugiej płyty zajęty jest " realizowaniem planu ". Poza tym - U2 ani na chwilę nie przestali nagrywać doskonałej muzyki ( no, może ostatnio stała się ona " jedynie " bardzo dobra ), i nigdy nie dali się wpuścić w schematy, nigdy nie próbowali z siebie robić " drugiego czegoś ".

Johnny powiedział w temacie oc reedycjach, ze należy oddzielić firmę U2 od zespołu. To samo można by powiedzieć o Coldplayu.

Nie ma problemu. Niech tylko kiedyś nagrają coś w połowie tak dobrego, jak Joshua Tree, czy choćby ATYCLB - od razu przestanę gadać o kasie.

[conr4d]

Spodziewałem się więcej...
Płyta w gruncie rzeczy nie jest zła, ale brakuje mi w niej tego czegoś. Słyszę na niej kilka naprawdę świetnych pomysłów, ale nie zostały one pociągnięte dalej. Brak mi tej melodyjności i uczuć, które towarzyszyły dwóm pierwszym płytom. Zdaję sobię sprawę, że nie można grać cały czas tak samo, ale U2 udowodniło, że niezależnie jaki typ muzyki się gra, można w niej odnaleźć siebie jako zespół, przekazać emocje, po prostu w innej formie.
I jeśli miałbym się wybrać na koncert Coldplay to tylko po to, aby usłyszeć stare kawałki...Violet Hill, Yes, Lost to dla mnie maksimum.

[Fledge]

Te stare kawałki wchodzą mi sredniawo. Nowej płyty nie słyszałem, ale Hill i Viva to znakomite popowe piosenki - lepsze od jutowego Window In The Skies. Nie ma co ukrywać, ze chłopaki z Coldplaya maja talent do chwytliwych melodii - mozna ich lubic bądź nienawidzić, ale tego im po prostu nie można odmówić.

Dobra, U2 ma za sobą sto razy lepsza przeszłość, tu sie zgadzam. Jednak jesli sie uprzeć to zawsze można powiedzieć, ze odcinają kupony od dawnej świetności.

Nie chce tutaj występować jako obrońca Coldplaya, bo tak naprawdę zgadzam sie z niektórymi zarzutami. Chce jednak zwrócić uwagę, ze droga obrana przez Chrisa Martina jakoś specjalnie nie rozni sie od tej którą podażą U2. Jedyna różnica to przeszłość - w tym wypadku nieistotna.

[Max]

Podzielam opinię wielu ludzi - Death And All His Friends jest fantastycznym utworem. Najbardziej podoba mi się na płycie.

Tymczasem w sieci jest koncert z Londynu 16.06.2008 Video

[Johnny99]

chłopaki z Coldplaya maja talent do chwytliwych melodii - mozna ich lubic bądź nienawidzić, ale tego im po prostu nie można odmówić.

Owszem. Ale niewiele korzystają z tego talentu na ostatnich płytach.

[Fledge]

Owszem. Ale niewiele korzystają z tego talentu na ostatnich płytach.

Na poprzedniej są mocne numery w stylu Fix You, czy choćby Speed Of Sound (za którym osobiście nie przepadam). Obecnego albumu nie znam, ale pierwsze single to tez typowe przeboje. Typowe, ale bardzo dobre.
A na przykład takie miauczenie jak In My Place zupełnie mi nie odpowiada.

[pablo]

Poza tym - U2 ani na chwilę nie przestali nagrywać doskonałej muzyki ( no, może ostatnio stała się ona " jedynie " bardzo dobra ), i nigdy nie dali się wpuścić w schematy, nigdy nie próbowali z siebie robić " drugiego czegoś ".

Nie wiem dokładnie o co Ci chodzi, bo nie śledzę tej dyskusji od początku, ale jeżeli chodzi o to co mam na myśli to się nie zgodzę.

1989 U2 popełnili płyte Rattle And Hum która była jak nic robieniem z siebie zespołu Blusowego.
1997 U2 nagrali płytę POP a tam (czasami) próbowali z siebie robić zespół techno. Jest to może za mocno powiedziane, ale inspiracje ta muzyką (szczególnie w Mofo i wszelkich remixach Discotheque wydanych na singlu) były bardzo silne.

[Johnny99]

Chodzi o robienie z siebie " drugiego innego wykonawcy ", a nie o inspirowaniu się różnymi gatunkami muzycznymi.

[pablo]

Chodzi o robienie z siebie " drugiego innego wykonawcy ", a nie o inspirowaniu się różnymi gatunkami muzycznymi.

A kogo z siebie niby Coldplay robi?
Ja tam widzę 100% coldplaya w coldplayu

Już poprzednia płyta X&Y była rewelacyjna. Obecna jest równie genialna.



.

[Johnny99]

A kogo z siebie niby Coldplay robi?

Drugie U2.

Ja tam widzę 100% coldplaya w coldplayu

Masz prawo.

[pablo]

A kogo z siebie niby Coldplay robi?

Drugie U2.

A niech robi! A końcu czerpie wzorce z najlepszych
Kiedyś narzekano, że Marillion grają jak Genesis. I co z tego? Potem Marillion znaleźli własną drogę a takie albumy jak Misplaced Childhood, Brave, czy Marbles weszły do kanonu rocka.

[acr]

Kiedyś narzekano, że Marillion grają jak Genesis. I co z tego? Potem Marillion znaleźli własną drogę a takie albumy jak Misplaced Childhood, Brave, czy Marbles weszły do kanonu rocka.

Mi się wydawało że nie kiedyś narzekano, a nadal się tak twierdzi. Marillion grali jak Genesis, kiedy Genesis przestało grać jak Genesis. I pięknie tę lukę zapełnili. Nikt nie przeczy, kanon. Ale to trochę OT. A Coldplay to trochę inny poziom kreacji na. Nie no, spoko, takie The Alarm rżnie z U2 niemal literalnie, a fajni są i ok. Tylko z nich się nie robi Wielkich i Wspaniałych Ach Następców.