1568 replies to this topic

[user420]

myślę, że sporo wypalili podczas tego remiksowania, ale to wychodzi temu materiałowi tylko na dobre

nihil novi.

[teka55]

Zakochałem się na nowo w Joy Division

[acr]

Gdzieś pomiędzy Bjork a Bat For Lashes - Glasser. Album Ring (2010).
http://www.youtube.com/watch?v=U-yzfLESRc8&feature=related/media]

No i chyba tyle tytułem przekonywania że WARTO(!).
Włączcie sobie głośno jak możecie. Też warto.
Aha, jak zawsze: po linki walcie na PMa.

[acr]

Po Glasser zgłosiło się 5 osób, po to pewnie zgłosi się mniej (taka prowokacja).
http://www.youtube.c...h?v=YEltvPVVqNI
Sea Wolf - album Leaves in the River czyli.

Szukając właśnie ich znalazłem kiedyś Seabear i w sumie obydwa morskie/leśne zwierzątka sobie leżały gdzieś na dysku, aż tu się wybrała piosenka i tak fajnie się wpasowała w motyw ciepły pokój+śnieg za oknem, że został album, a potem został powtórzony. Wszystkim którzy lubili Snailhouse (czyli Monika), All Smiles (Monika) Elliota Smitha (Monika?) i inne takie amerykańskie i kanadyjskie takie takie (pewnie też Monika, no ale bez żartów - naprawdę nikt inny takiej muzyki nie czuje, nie lubi? nie wierzę, choć lasty jasno pokazują, hm) się może spodobać.

W ogóle to - skąd znamy ten riff w 0:55 i melodię, feeling następującej po nim zwrotki, hm? Nie mogę sobie przypomnieć a 'gdzieś to już było'.

[Weronika]

no wlasnie chcialam napisac, ze sea wolf, seabear, co sie z tymi zespolami dzieje
w sumie mialam troche podjarke na seabear koncertowo i coz, rozczarowali. wszystko bylo ladne, ale..no jako taka muzyka tla, do mycia naczyn ;p wszystko sie zlewalo w jedno oprocz jednej piosenki, ktora brzmiala jak jakis bisajd z 'evangelist' roberta forstera. nie wiem niestety jak sie nazywa ten utwor, moze gdzies znajde, to wkleje link.

[el_f]

Czy teraz każdy zespół musi mieć w nazwie "sea", "memory", "beach", "house", "bear", "wolf" albo "panda"?

[Weronika]

+ 'crystal'

[acr]

plaga, teraz patrzę że mam pod rząd Seabear, Sea Ray, Sea Wolf, Sea of Gold and Burgundy i There Oh Seas, a to tylko folder z nieprzesłuchaną jeszcze muzą i hasło morskie, misiów i innych boje się liczyć, nocosiędzieje.

[anchois]

w sumie mialam troche podjarke na seabear koncertowo i coz, rozczarowali.

byłaś?

[Weronika]

joo, bylam. tylko mnie zdenerwowali, bo mieli piekne, za drogie tiszerty :<

[anchois]

ale przynajmniej można było wziąć plakat za darmo, a nie np za 60zł, jak na Ars Cameralis.

dlaczego cię nie widziałam? (inaczej: wiem, dlaczego cię nie widziałam - bo dotarłam do Firleja w momencie wejścia zespołu na scenę a po koncercie biegłam dalej. ale: dlaczego nie wiedziałam, że będziesz? )

ja też jestem zawiedziona nieco. ale właściwie po zespole grającym tego typu muzykę chyba nie można było się spodziewać szczególnie porywającego koncertu. no dobra, pewnie racjonalizuję sobie moje zawiedzione nadzieje i 2miesięczne oczekiwanie. odbębnili swoje i tyle. zresztą i tak wolę solowy projekt Sindi Kogośtam, czyli Sin Fang Bous.
ale skrzypaczka była ładniutka.

[Weronika]

a to dziwne ze sie nie spotkalysmy bo ja dlugo nie wchodzilam do sali, tylko stalam w korytarzyku i gadalam. szkoooda ! plakat oczywiscie zwinelam, niezly jest. aha, uprzedzajac, tak jakby co: bede na rykardzie parasol i lonie ;p zgoda co do skrzypaczki. w ogole mialam wrazenie ze ona tak dzwigala to wszystko i bez niej w ogole byloby bezbarwnie

[acr]

zresztą i tak wolę solowy projekt Sindi Kogośtam, czyli Sin Fang Bous.

popieram!

[acr]

Czy można się zajawić samą solidnością? No, jest nowe Wire i jest to solidność esencjonalna, przy tym moja największa zajawa ostatniego tygodnia.
W ich przypadku na dwóch poziomach - nie tylko nie oszukują i wydają same dobre płyty ale i sam sound można by określić różnymi pochodnymi 'solid', a ja to lubię.
Skumajcie sobie otwierające "Red Barked Tree" Please Take - tu wszystko jest idealnie na swoim miejscu, dzieje się wcale nie dużo, a idealnie płynie z tą melodią minimalnymi środkami budującą klimat, schowaną w miksie gitarą, dokładającymi się do wkręcającego rytmu klawiszami, drugą gitką - no jest dobrze, jest po prostu idealnie DOBRZE.
Dalej na płycie też nie odkrywają nowych światów, a w ten mniej więcej solidny sposób bujają się między post punkową przeszłością (miejscami wpadają nawet w jakieś wczesne Joy Division, powiedzmy) a barokowo podbarwionym (echa XTC) dojrzałym brit-popem (czasem trochę brzmią jak solowy Ian Brown, zwłaszcza wokal się kojarzy w dwóch kawałkach, weźmy piękną balladę Adapt, no nie?) no i tak. Gdyby to się ukazało w tym roku (premiera w 2011) by mi się pewnie wbiło w top 10 albumów.

Jednak dziadki potrafią a angolskie młodziaki mogą ich oglądać z perspektywy klęcznika, bo jaka jest ostatnio angielska muza, to w Luźnym Muzycznym już stwierdzono.
I jeszcze przy tym luźna myśl - szkoda że wspomniane XTC się nie zbierze z powrotem i też nie pokaże wszystkim jak się to robi w UK. Hail to the legends!

[corso]

Też mi się ta płyta bardzo podoba.

[Bart.1551]

SPODOBAŁO :
Aerosmith
Robert Plant
Janis Joplin
The Who
Dziwne, ale nic mi się ostatnio ni spodobało
PS: Wiem że bardzo dawno temu napisane, na samym początku tematu, ale:

Coś strasznego ( ale nie w sensie niskiego poziomu - w sensie horroru ), co usłyszałem parę dni temu po północy w Dwójce. Brzmiało To tak - spokojne, melodyjne, choć dziwnie mało wyraziste smyki, czasem jakiś fortepian, ogólnie zredukowana orkiestra - i na takim tle jakiś zaawansowany wiekiem ( ? ) facet ni to śpiewał, ni to wypowiadał pojedyncze wyrazy czy krótkie zdania w dziwnym języku ( nigdy go nie słyszałem, ale wydaje mi się, że miał wschodnie brzmienie ). Niektóre z nich zresztą nie brzmiały jak dźwięki artykułowane. Nie wiem dokładnie dlaczego, ale wszystko to razem wywarło na mnie tak przygnębiające, mroczne, i demoniczne wrażenie, że się zwyczajnie przestraszyłem. Jednocześnie było w tym coś hipnotyzującego - nie wyłączyłem od razu, choć chciałem.. Nie mam pojęcia co to było, ale nie chcę wiedzieć, i nie chcę tego już nigdy więcej usłyszeć. Nasłuchałem się w życiu dużo satanistycznego i mrocznego metalu ( typu Vader, Venom, Morbid Angel, Mayhem itd. ), ale przy tym nawet płyty w rodzaju '' De Mysteriis Dom Sathanas '' Mayhemu brzmią jak soundtrack z Wieczorynki. Cholera, nawet Dwójka nie daje gwarancji spokoju..

Ktoś chociaż przypuszcza, co to mogło być?

[Max]

Mój post będzie raczej klasyczną polecanką:


Zachęcam serdecznie towarzystwo do zapoznania się z nowym zespołem Bubble Pie. Muzycy z tego projektu to w sumie starzy wyjadacze sceny undergroundowo-niezalowej w Krakowie, powiązani ze środowiskiem Kawiarni Naukowej - knajpy skupiającej "bohemę" artystyczną z tego miasta. W każdym razie gra w nim basista zespołu Bad Light District (debiutancki album "Simplifications" był płytą tygodnia w Trójce) i okazjonalnie New York Crasnals, którego raczej nie trzeba przedstawiać. Na dzień dzisiejszy wydali krótką EPkę - "Funny Wories", którą można sobie pociągnąć: Funny Worries Wokal na wszystkich kawałkach leci przez megafon. Utwór "Western" to mistrzostwo świata.

Warszawiacy będą mieli okazję zobaczyć oba zespoły na jednym koncercie:

[hannah]

Mała podróż wstecz w kierunku elektroniki do samego żródła, a mianowicie Jean Michel Jarre. Od sylwestra nie słucham niczego innego, wciągnęło mnie na dobre. Zaczęłam od przypomnienia klasyka, czyli Oxygene z 1977 r.



Każdy zna choć kilka kawałków z tej płyty i paru następnych. Powód prosty - wszelkie kanały TV upodobały sobie te brzmienia jako podkład do swoich programów, zwłaszcza naukowych. Pamiętam jak w latach 80 Jedynka nadawała w czwartki program Kwant. Goniłam ze szkoły by zdążyć ,,zaliczyć" obowiązkowy obiad i móc obejrzeć program. Może ktoś jeszcze kojarzy prowadzącego i charakterystyczną czołówkę, a mianowicie piosenkę Equinoxe 5

http://www.youtube.com/watch?v=z-pgunUTKis .

Teraz wracam do tych klimatów. Systematycznie odświeżam dyskografię Jarre'a by z przyjemnością odkryć więcej elektronicznych smaczków. Zresztą, ile już można słuchać rocka czy czekać na SOA? To przyjemna odmiana, zwłaszcza że chłodne brzmienia muzyki JMJ kojarzą się z fajnymi momentami życia. Dla ciekawych tego kierunku polecam zacząć nie od reedycji czy składanek, bo w przypadku Jarre'a są niereprezentatywne. Najlepiej posłuchać oryginalnych albumów, trylogia Oxygene-Equinoxe-Magnetic Fields są świetne. To już klasyki, ale nie czuć że były nagrywane tak dawno. Ja aktualnie słucham płyty Teo & Tea z 2007 r, która była zwrotem w stronę muzyki tanecznej. To inna stylistyka, ale mam fioła na punkcie kawałka Vintage. Za video do tej piosenki nie przepadam, choć świetnie pokazuje charakterystyczną ironię autora wobec komercji. Bardziej pociąga mnie tempo i siła samego brzmienia, jest mocarne gdy chce się zapomnieć o całym świecie. Wtedy puszczana kilka razy z rzędu po prostu odparowuje problemy

http://www.youtube.com/watch?v=mXQjvTODEBc

[grusia]

Ostatni Jarre był spoko Tylko po reinstalce mi zniknął w głębi kosmosu [a dokładnie został tam wyj*any ;p przez nieumiejętnych "informatyków", nieumiejących zainstalować systemu na jednej partycji nie ruszając drugiej...]. Ale było kilka kawałków, które lubiłam, za nic sobie tytułów nie przypomnę

[user420]

a propos spacerowania, zobaczcie jak sobie tutaj super kontrabas chodzi

http://www.youtube.c...h?v=NrP7KI6--2c