633 replies to this topic

[Atomic_Mario]

Może chodziło o to:

[Fledge]

Jutro jak będę na mieście, to wpadnę do Empiku i sie jej przyjrzę.

[Margot]

A ja przywiozlam z Irlandii album Rattle&Hum:D Zakup niezbyt drogi bo 5 euro w sklepie z urzywanymi ksiazkami, ale jaka radosc:D Ogolnie ksiazka sklada sie glownie z fotografii, ale jest tez troche tekstu. Musze sie tylko nauczyc niemieckiego, zeby to odcyfrowac- ale teraz mam przynajmniej motywacje do nauki

[komandos]

A ja przywiozlam z Irlandii album Rattle&Hum:D Zakup niezbyt drogi bo 5 euro w sklepie z urzywanymi ksiazkami, ale jaka radosc:D Ogolnie ksiazka sklada sie glownie z fotografii, ale jest tez troche tekstu. Musze sie tylko nauczyc niemieckiego, zeby to odcyfrowac- ale teraz mam przynajmniej motywacje do nauki

Ja mam w wersji angielskiej, wyczaiłam na allegro.pl za jakąś śmieszną kwotę, chyba ze 20 zeta razem z wysyłką.

[Marysieńka. love U2]

Czy ktoś ma książke sprzysieżenie na rzecz nadziei

Bowler Dave, dray Bryan,U2 SPRZYSIĘŻENIE NA RZECZ NADZIEI
niech napisze o niej kilka słów

[eveglider]

Nie mam tej książki, ale to pierwsza lektura o U2 jaką miałam w rękach i dotychczas jedna z lepszych według mnie. Przeczytałam ją kiedy dopiero zaczynałam ich poznawać i być może to w dużej mierze zaważyło na tym, że tak strasznie ich doceniłam, tak emocjonalnie do tego podeszłam i jeszcze połączone to było z obejrzeniem ich koncertu pierwszy raz (Boston :)) więc ryczałam jak bóbr ;D Świetna książka, dużo faktów, trochę polityki, bogate słownictwo, reasumując - warto!

[acr]

Też od niej zaczynałem. Po przeczytaniu kilku, stwierdzam że ta jest faktycznie najlepsza na początek.

[Fledge]

Ta książka o której kiedyś wspominałem to U2 by U2. Trochę sie tego ostatnio namnożyło - 3 albumy ze zdjęciami wyszły.

[Johnny99]

W sklepach jest już książka ( autorstwa dziennikarza Rolling Stone ) o 1001 albumów, które trzeba usłyszeć. Z płyt U2 uwzględniono w niej War, Joshua Tree, Achtung Baby i.. ATYCLB. Przy czym Achtung został oceniony chyba najbardziej krytycznie napisali tam, że chociaż sama muzyka jest świetna ( choć kilka piosenek określone zostało jako " pościelówy " - jak najbardziej słusznie ), to cała oprawa tamtego okresu została nazwana tragedią O ATYCLB piszą natomiast, że to doskonała synteza brzmienia Joshua Tree i Achtunga, a przy tym każdy kawałek nadaje się na przebój. Przy Joshua Tree autor czepia się zbyt nachalnego przesłania ( przeszkadza mu fraza o " fighter planes " w Bullecie ). Do War za to nie ma żadnych zastrzeżeń.

[Max]

Tłumacz się nie popisał. Odmienia Bono...

[U2roopa]

Tymczasem znalazłem dość przypadkiem taką pozycję książkową (za Merlin.pl):



"Koncert" - Muharem Bazdulj

23 września 1997 w Sarajewie odbył się koncert grupy U2. Występ legendarnego zespołu stał się epokowym wydarzeniem dla mieszkańców Sarajewa. Stanowił bowiem symboliczne zakończenie wojny, ogłaszał powrót do normalnego życia. Wydarzenie to stało się kanwą powieści, będącej swoistym rashomonem; powieści o losach wielbicieli Bono ciągnących na koncert do Sarajewa.

"`Koncert` dla wyznawców tej popreligii, jaką jest muzyka U2, będzie rodzajem apokryfu. Opowieścią o cudzie, jakiego grupa rockowych apostołów dokonała 23 września 1997 r. na stadionie Koševo. Cudzie przemienienia 50-tysięcznego tłumu pełnego niedawnych wrogów, w chór wtórujący Bono, niczym śpiewającemu mesjaszowi: `One life with each other /Sisters/ Brothers`. Dla wielbicieli Bałkanów lektura będzie okazją do krótkiej wycieczki do powojennego Sarajewa, w którym zamiast nienawiści, stanu oblężenia i strachu, panuje miłość, wolność i zabawa. A miłośników młodej literatury ta minipowieść może urzec połączeniem naiwnej i emocjonalnej narracji z dojrzałością stylu oraz erudycją autora."
Bartek Dobroch

"Dwójka maturzystów, kilku studentów, żołnierz, para młodych kochanków, kibol, dziennikarz i Ambasador. Oczekiwanie, szaleństwo i wielkie przeżycie, a w tle smutek, niepokój i niedawno zakończona wojna. Jest jednak nadzieja, bo jak powiedział Bono, ten koncert należy do przyszłości, a rock and roll to wyzwolenie."
Cezary Łasiczka

"Koncert U2 w Sarajewie to jedno z najważniejszych wydarzeń w historii rocka, takich które wspomina się potem całymi dekadami, jak festiwal w Woodstock czy ostani koncert Joy Division w Birmingham. Chciałbym o tamtych koncertach przeczytać taką książkę!"
Wojciech Orliński

[Fledge]

to cała oprawa tamtego okresu została nazwana tragedią

Ale Achtung, w przeciwieństwie do Pop, był godzien jednostronicowego opisu. Samej zawartości krążka tez sie autor specjalnie nie czepiał.

[Johnny99]

Pop, moim zdaniem, zostanie zauważony dopiero po latach. Dopiero za jakiś czas szanowni krytycy zorientują się, jak odkrywcza i progresywna była to płyta.. Achtung był wciskany wszystkim wręcz na siłę - a Pop to wciąż najgorzej sprzedający się album U2.. ( co też o czymś świadczy, i bynajmniej niekoniecznie na niekorzyść tej płyty ! ). Mam wrażenie, że generalnie słuchający muzyki lud wciąż Popa nie rozumie - czego dowodem są np. opinie o jakimś " disco ", które rzekomo na Pop się pojawia ( gdzie ?? ). Innym dowodem jest np. recenzja w TR, gdzie autor utrzymuje, że gitara Edge'a ginie tam w zalewie nowoczesnych brzmień - co jest po prostu nieprawdą, ale by zauważyć, jak wiele i jak pomysłowo zagrał na Pop The Edge trzeba tej płyty posłuchać więcej niż dwa razy.. Nie mówiąc już o tym, że Pop, wbrew tytułowi, jest albumem trzy razy bardziej przyjaznym dla rockowego ucha, niż przesłodzony ponad miarę Achtung ! Czyli - moim zdaniem mało kto, poza fanami, tą płytę tak naprawdę uważnie i krytycznie przesłuchał. Poczekamy, zobaczymy.

[Fledge]

Czas pokaże:)

[acr]

"Mama budzi mnie rano, kiedy leżę na Alexanderplatz w Berlinie: bezdomny pod starym żółtym kocem i Hronn, stara Hronn pod podobnym kocem obok. Leżymy na chodniku przed marketem. Stosunkowo niedawno ułożyłem się tu do snu, po tym jak przez całą zimną noc krążyłem wokół Bono, który wolny spadał nad Berlinem. Bono był zwyczajnie ubrany, bez okularów słonecznych, w ciemnym płaszczu wełnianym i dobrze się podczas spadania prezentował, nienagannie podawał tekst i tylko raz się cuknął, tylko raz, kiedy spojrzał na uśmiechniętego mnie. Z powodu prędkości spadania nie słyszałem jego śpiewu, ale bez wątpienia chodziło mu o nagranie klipu do nowego kawałka U2. Co jakiś czas spowalniał, śmigał długie fiflaki i śpiewał do góry nogami. W końcu przestałem mu się przyglądać i położyłem się pod kocem na Alexanderplatz. Hronn uśmiechnęła się do ,mnie i była dokładnie taka sama jak w ogólniaku. Pod koniec uteoru Bono opadł delikatnie ma moją klatę. Jest w skarpetkach. Kiedy mama budzi mnie na sofie w salonie."

Sen głównego bohatera 101 Reykjavik popełnionej przez Hallgrimura Helgasona. Z Islandii. W sumie U2, o ile dobrze naliczyłem, pojawia się w książce pięć razy. Fajnie.

[Hewson]

Przypominam sobie że kiedyś czytałam książkę w której bohaterka rozmawiała z Bono po koncercie.Była to wymiana z 5 zdań ... Oczywiście jest to wymysł autora książki, ale sama osobiście chciałabym czegoś takiego doświadczyć ...