2 replies to this topic

[Stella]

No właśnie. Świetliki. Zastanawiam się czy znacie i może lubicie? Ja poznałam zespół jakieś półtora roku temu,mimo że istnieją od ładnych paru lat. Pierwszym utworem jaki usłyszałam (chyba w Trójce) była 'Filandia' i cóż... ruszyło mnie Chciałam poznać cały album, właśnie wtedy wyszedł (2005).
Pierwszy utwór z płyty mnie wystraszył ;] Nie zrażajcie się Moja pierwsza myśl : 'krzyczące dziady.. niezły to będzie syf'.
Ale zaraz potem jedwabisty, niezwykle męski głos Bogusia Lindy i jego kurde dykcja! Ech.. no nieważne ;]

Hm.. Nie no, bez sensu,żebym opisywała każdy utwór z osobna.
Tak naprawdę najważniejsze są teksty. Są świetne. Bo proste i o życiu ;] Facet po czterdziestce, w czasie kryzysu wieku średniego, nie mający pracy, samochodu..pieniędzy naturalnie,ale za to wokalista kultowego zespołu o profilu muzycznym...

Mnie po prostu odpowiada ich dekadentyzm. Sama lubię narzekać jak to jest ch**owo, beznadziejnie na świecie... I 'życie pełne jest udręki, od śniadania po kolację ciągły ból i stres i lęk (...) nie ma nic co mogłoby osuszyć łzy" - mój ulubiony chyba tekst ostatniej jesieni ;] Do tego jakieś wino, czasami wódka.

A przedostatni utwór (Incipit) pozwolił mi zrozumieć Mickiewicza ;] ale to tak na marginesie.

Gdzieś tu się pogubiłam. Chciałam tylko zapytać czy znacie i może napisać coś jeszcze. No i owszem, COŚ napisałam, acz nie ma to żadnej formy i jest wszystko wymieszane. Jak zwykle chaotycznie.

Pozdro ;]

[Weronika]

Świetliki to zespół, który już od jakiegoś czasu chcę poznać lepiej, a niezbyt się udaje. znam i uwielbiam 'Filandię' oraz kilka innych piosenek. lubię czytać teksty Świetlickiego, ale cóż, większość z nich znam 'na sucho'. Moim ulubionym jest chyba tekst 'Świerszczy'..:

Powiedziałem: znam takie miejsce,
gdzie przychodzą umierać koty.
Zapytałem: chcesz je zobaczyć?
Odpowiedziała: nie chcę.

Powiedziałem: jest czyste i ważne.
Powiedziałem: jest jasne i pierwsze.
Zapytałem: chcesz je zobaczyć?
Odpowiedziała: nie chcę.

Powiedziała to w taki sposób,
że musiałem odwrócić się od niej.
Od tamtej pory
powoli zbliżam się do wyjścia.

.

[acr]

Poznałem Świetliki dzięki założycielce tegoż topiku. I bardzo dobrze się stało, że poznałem, gdyż wcześniej nie wiedząc co i jak, opinie miałem wypracowaną na podstawie wiedzy że Świetlicki coś z Pidżamą Porno zrobił, oraz obserwacji ludzi którzy mówili że Świetlików słuchają, lubią. A źle trafiałem.

Pierwsze wrażenie, oż, źle, ale potem się zaczęło. Też od Filandii, w sumie nie spodziewałem się po Bogusiu Lindzie czegoś takiego. Ot, gościnnie wystąpi, sobie pogada, że stara dupa, że coś. Ale nie. Stella w sumie idealnie to podsumowała, to co będę pisał..

Muzycznie. Długo się nie wsłuchiwałem w muzyczną warstwę tej płyty, bo w sumie teksty są tak genialne (owszem, wiem jak to brzmi, ale są genialne, 10/10 za lyriks) że przesłaniały, wystarczały. Rzadko tak mam. A może to był w ogóle pierwszy taki raz.. no nic. Ostatnio doznałem. Poza pierwszym trackiem tej płyty która jest pankową naparzanką, cała reszta to.. do czego to porównać? Bo ja to skądś znam, ale jest to też inne. Bo przepraszam, że może mi się wszystko kojarzy, ale takie "Delikatnienie" to jest czyste Piano Magic z pianinem i Bogusławem, aktorem polskim. Wszystkie piosenki muzycznie krążą gdzieś wokół estetyki Piano Magic, czasem popadając w jazz'ujące momenty soundtracku Million Dollar Hotel, czasem przywołując niejasne, ale dość oczywiste skojarzenia z jakimiś tworami Radiohead, będąc melancholijnymi przemyśleniami dwóch gości trochę po 40tce, o czym Stella już wspomniała. Jest smutno, jest ciężko, jest bez sensu, jest czasem dekadencko, jest kryzys. Jest to wszystko przekute w jedną z najlepszych polskich płyt jakich miałem okazje słuchać.

Warto