Budzę się dziś rano, a raczej zmusza mnie do tego cholerny czasomierz. Otwieram oczy, moja pierwsza myśl o poranku nie nadaje się do druku. Następny kaprawy dzień, niech ktoś go przeżyje za mnie. Czasem wydaje ci się, że nie dasz rady przetrwac kolejnego dnia, że nie masz już sił walczyc, że nie ma po co. Będzie tak samo jak wczoraj, tydzień, miesiąc temu. Szukasz jakiegokolwiek powodu, dla którego raz jeszcze spróbujesz. Mnie to muzyka zawsze dodaje sił, banał ale prawdziwy. Włączam wieżę. W radiu cwierkają o walentynkach, różowy cukier płynie w eter. Ratunku. Cóż, 14 lutego nie spodziewaj się muzy na miarę tysiąclecia. Chwilę później w eterze nadali ten kawałek. Ludu mój, to jakby przenieśc się żywcem w lata 80, zapomniec o wszystkim co jest teraz..W 4 minuty ten szlagierek wywołuje tyle wspomnień i pozytywnej energii! Na chwilę znów można popatrzec na świat w tak naiwny, prosty i ufny sposób jak wtedy, gdy słuchało się tego pierwszy raz. Drogie forum, ta piosenka wyprostowała mój kaprawy dzień. A jeśli coś działa, to zasługuje żeby tu byc.
Zatem ladies and gentlemen, cofamy się w czasie, chwila dla Flames of love
http://www.youtube.c...h?v=otJTgf40MZM
