38 replies to this topic

[Johnny99]

Ranyyy, co jest znowu złego w cykaniu ??

[conr4d]

Maja, zostaw werbel Larry'ego w spokoju ;-)
To nie jest zespół pop, gdzie na przodzie mamy wokalistę, a instrumenty są w tle. Każdy z muzyków jest tutaj ważny, każdy ma swoje miejsce i...głośność? ;-)

[Johnny99]

Maja, mam radę dla Ciebie - nie bierz muzyki schematycznie W piosence naprawdę może czasem się pojawić dłuższy wstęp albo " cykanie "..

[Majka]

Wydaje mi się, czy bierzesz "Maję" i "Majkę" za jedną osobę? To dwie różne użytkowniczki, jak coś

[Johnny99]

Zwracam się do obu

[Majka]

Zwracam się do obu

A, chyba że Co do tego wstępu, to w innych utworach najróżniejszych wykonawców długie intra mnie nie denerwują, tylko w WTSHNN jakoś tak. Co zrobić

[Max]

Odnośnie "Walk On" - wywaliłbym to początkowe recytowanie Boniasa o niesamowitej istocie miłości.
Po drugie zgadzam się z większością odnośnie przedłużenia końcówki "With or Without You". Razu pewnego, pewien zaawansowany depeszowiec powiedział mi, że końcowy fragment tej piosenki to najwspanialsze dźwięki jakie kiedykolwiek stworzono. W sumie miło, zważywszy na to, że przyznał, iż inne motywy muzyczne z twórczości DM do pięt nie dorastają temu jednemu. Jak na miłośnika synthpopowych plumkadeł, całkiem rewolucyjne słowa.

[Fledge]

Ta końcówka With Or Without You pozostawia straszliwy niedosyt. I dobrze, chociaż koncertowa solóweczka wymiata po całości.

[pablo]

pierwsze skojarzenie: wydłużyć solówkę w When I Look At The World, ale o tym już tu pisaliście.

Poza tym:
- kompletnie zmieniłbym Miami. Ta piosenka ma potencjał, ale to co zaprezentowało U2 mi nie podchodzi.
- zmieniłbym perkusję w Night And Day. Ta co jest, jest zbyt energetyczna do tej mrocznej piosenki.
- W The Wanderer dałbym na wokalu Bono. Udział Johny Casha sprawia, że ten utwór jest jakby mniej "u2-towy" niż inne.








.

[A_U2_F]

A ja nie potrafię słuchać studyjnej wersji New York bez charakterystycznego dla niektórych koncertów (np. Boston '01) 'pa ra pa para para' Bono w momencie kulminacyjnym piosenki. Od kiedy usłyszałam wersję live, ta studyjna wydaje się wybrakowana... I cóż poradzić...

[Johnny99]

- W The Wanderer dałbym na wokalu Bono. Udział Johny Casha sprawia, że ten utwór jest jakby mniej "u2-towy" niż inne.

Ech, znowu to samo. Tak jak przy Miami. U2 co i rusz próbują coś zmienić, czymś zaskoczyć, a fani i tak będą wołać: " dawajcie to samo co było ! ".

[NvK]

Ale tu nie chodzi o dawanie tego samego co zawsze, bo Miami w wersji live nie jest "tym co zawsze", a właśnie w tej wersji brzmi tak jak moim zdaniem powinno - ma moc. Myślę, że gdyby mieli czas na wykonczenie płyty, Miami studyjne bardziej przypominałoby to grane na zywo. Ale to domysły, jasnowidzem nie jestem

Wanderer z Bono na wokalu brzmi świetnie, ale nie zmienia to faktu, że wersja z Cashem też jest niczego sobie.

[Lovise]

Dodałabym do kilku piosenek właśnie solówki i skróciła też początek w Zooropie.

[acr]

Eee, Miami płytowe miażdży. Nie mam żadnych zastrzeżeń.
W Zooropie intro mi się wydaje za długie tylko jak słucham na mieście. Wstęp jakoś nie pasuje zawsze do autobusów itp. Ale to nie jest muzyka przeznaczona do słuchania w autobusach, więc.
Cash'a zostawcie w spokoju!

Płytowe Mysterious Ways to porażka. Prawie każde live wymiata. Wniosek oczywisty.
Bas w Acrobacie mógłby w pewnych momentach zabrzmieć trochę niżej.

[One_U2 - fan]

Ja bym skróciła utwór Bad jest za długi. i trochę ciężki w słuchaniu.

[A_U2_F]

Ja bym skróciła utwór Bad jest za długi. i trochę ciężki w słuchaniu.

Oj nie... budowa napięcia, rozwinięcie, wielki finał... nic nie skracać...

[Margot]

Od Bad a kysz siło nieczysta !

A czemu płytowe Mysterious Ways jest dla ciebie porażką? Nie jest to może moja ulubiona piosenka z płyty, ale według mnie do porażek jej daleko. A live w zdecydowanej większości lepiej wypada niż nagranie płytowei z MW jest tak samo