348 replies to this topic

[Witas]

Przecież że New Year's Day

Wywalić Like A Song w pierwszej połowie survivoru... Wstydźcie się

[Ariena]

Surrender

I znowu coś poszło nie po mojej myśli.

[bee]

Seconds

[Michalrus]

Seconds

[Bananix]

Surrender

[Max]

Seconds

[Daniel84]

Seconds

[eveglider]

New Year's Day

[ALICE]

Surrender

trzy tak wspaniałe piosenki już poleciały a to się wciąż utrzymuje...nie pojmę tego nigdy

[Maya]

Nie Surrender jak miałem w zamyśle, a jednak Red Light.

Jeśli głosujesz na Red Light to to już chyba odpadło..

[Johnny99]

Seconds. Nie ma wyjścia, trzeba ratować Surrender.

Nie rozumiem co takiego jest w Surrender czego nie ma w SBS ?

Surrender po prostu wzrusza do łez. A SBS to genialny rebel song. Gdybyśmy podzielili War na dwie części, otrzymalibyśmy jakby dwie strony medalu - pierwsza opisuje wojnę jako konflikt zbrojny rozgrywający się " na powierzchni ", druga to konflikt wewnętrzny człowieka. Kulminacją pierwszej jest Like a Song - kulminacją drugiej jest Surrender. W tym ostatnim utworze bohaterka historii zapoczątkowanej w The Refugee ( do której rodzajem wstępu, przedmowy jest Drowning Man ) popełnia samobójstwo - dzieje się to w momencie wyciszenia, najwspanialszym fragmencie na War, w którym Edge wyczynia cuda na gitarze hawajskiej. Nie mówiąc już o refrenie, który jest zupełnie nie z tego świata - człowiek nie jest w stanie stworzyć czegoś tak wspaniałego, to musiało zostać muzykom podarowane z góry. W tym konkretnym przypadku trafia to we mnie bardziej, niż SBS. Może dlatego, że ta druga " wojna " prędzej czy później dotknie każdego z nas - tej, o której opowiada SBS, być może do końca życia nie doświadczymy ( oby ! ).

40 jest natomiast rodzajem cody, końcową elegią, to hymn dla wszystkich poległych w obu " wojnach ". Charakterystyczne jest to, że utwór wycisza się właściwie zanim zdąży się rozwinąć, nie ma " końca " - tak jak nie ma końca temat, o którym opowiada album.. i jednocześnie zapętla się z początkiem płyty, budując jakby pomost między tymi dwoma, pozornie nie mającymi ze sobą wiele wspólnego, a w gruncie rzeczy bardzo podobnymi do siebie konfliktami.. how long must we sing this song ? Mówiąc wprost - Bono, kiedy twierdził, że War nie jest concept albumem, pieprzył wierutne bzdury

Coś czuje że to będzie mój ostatni surv, bo nie jestem w stanie głosować na cokolwiek z TJT...

Początek na JT będzie prosty - wiadomo, że Trip Through Your Wires, a potem In God's Country. I w tym momencie survivor się skończy.

[Majka]

Seconds oczywiście.

[Ceasar_Of_Rome_Forrever]

Surrender

sekundy są lepsze

[Atomic_Mario]

Seconds. Nie ma wyjścia, trzeba ratować Surrender.
Surrender po prostu wzrusza do łez. A SBS to genialny rebel song. Gdybyśmy podzielili War na dwie części, otrzymalibyśmy jakby dwie strony medalu - pierwsza opisuje wojnę jako konflikt zbrojny rozgrywający się " na powierzchni ", druga to konflikt wewnętrzny człowieka. Kulminacją pierwszej jest Like a Song - kulminacją drugiej jest Surrender. W tym ostatnim utworze bohaterka historii zapoczątkowanej w The Refugee ( do której rodzajem wstępu, przedmowy jest Drowning Man ) popełnia samobójstwo - dzieje się to w momencie wyciszenia, najwspanialszym fragmencie na War, w którym Edge wyczynia cuda na gitarze hawajskiej. Nie mówiąc już o refrenie, który jest zupełnie nie z tego świata - człowiek nie jest w stanie stworzyć czegoś tak wspaniałego, to musiało zostać muzykom podarowane z góry. W tym konkretnym przypadku trafia to we mnie bardziej, niż SBS. Może dlatego, że ta druga " wojna " prędzej czy później dotknie każdego z nas - tej, o której opowiada SBS, być może do końca życia nie doświadczymy ( oby ! ).

Po tych pięknych słowach Johnnego mocno zastanowiłem się nad kolejnym głosem. I mimo wszystko podtrzymuję swój głos na Surrender. Chociaż muszę przyznać, że utwór wywołuje u mnie podobne emocje. Mimo wszystko pozostałe kawałki poruszają mnie jeszcze bardziej. O zawiłości tego survivoru świadczy to, że w tej chwili poruszamy się już bardziej na płaszczyźnie emocjonalnej niż muzycznej

[One_U2 - fan]

Seconds.

[dagasia]

Surrender