, pewnie też z powodu okładki). Myślę, że wszystkie nieścisłości zostaną mi wybaczone.
Więc wstała już,
Wstała z miejsca gdzie zasnęła wczoraj
Myśli „Musimy wiedzieć gdzie się dziś udamy
może parowy pociąg
by uciec przed deszczem złym
a może uciec ciemności w słodką noc
pie e e e e ny dzień
pie e e e ny dzień
Słodki jest grzech
Lecz goryczy smak w ustach mam
Jest siedem wież
Ale tylko do jednej można wejść
Musisz płakać bez łez
Mówić bez słów
Krzyczeć nie podnosząc głosu
Ty wiesz, że to zrobiłem, otrułem się
I odpłynie ciało me
Mrucząc
Kto wie czy wstanie dzień
Kto wie czy wstanie dzień
Upragniony dzień
Oczy na czerwono ma, wciąż biegnie i wie
A Nad nią chmura unosi się
Przez bramę na skrót
Przynosi mi, złoto jak śnieg,
Perły morzu skradzione i pragnie, wciąż pragnie
A wiatr mocno wieje jej w twarz
Wie już, poczuje igły dreszcz
I będzie lepiej niż jest.
--------------------
Tu na koniec muszę się usprawiedliwić z najtrudniejszej części do tłumaczenia:
Singing ha la la la de day
Singing ha la la la de day
Uznałem, że Bono chodziło o ukazanie w refrenie dwóch "wcieleń" podmiotu lirycznego (swoją drogą dawno nie używałem tego określenia
) tego uzależnionego - który chce śpiewać "lovely day" i tego, który nie może się pogodzić z nałogiem i chce śpiewać "lonely day". Dlatego zrobiłem z tego mozaikę "piękny dzień" i "pier****** dzień". Może nie tak poetycku, ale po polskiemu ;]Pozdrawiam !
